به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/مازندران، هدی انصاری مدرس مدرسه علمیه فاطمه الزهرا(س) در گفت‌وگویی در نشست علمی پژوهشی «تحلیل تفسیری حقیقت علم و شناخت از منظر علامه طباطبایی (ره)» در جمع طلاب مدرسه علمیه فاطمه الزهرا سلام الله علیها شیرود گفت: علامه طباطبایی علم را به معنای حضور یک شیء برای شیء دیگر می‌دانند برخلاف برخی دیدگاه‌ها که علم را کیفیتی عارض بر ذهن می‌دانند، ایشان با تکیه بر مبانی حکمت متعالیه، علم را نوعی وجود و فعلیت می‌شمارند این حضور می‌تواند حضور خود شی خارجی نزد نفس باشد یا حضور صورت و ماهیت آن باشد.

وی افزود: محوری‌ترین بخش نظریه معرفت‌شناسی علامه، تقسیم علم به دو نوع علم است؛ علم حضوری(علمی است که در آن، خود واقعیت عینی معلوم، بدون واسطه صورت ذهنی، نزد عالم حاضر است) این نوع علم، یقینی‌ترین و بی‌واسطه‌ترین شکل شناخت است نمونه بارز آن، علم انسان به ذات خود، حالات نفسانی مانند ترس، شادی، اراده و افعال درونی‌اش است از نظر علامه، علم حضوری پایه و اساس تمامی معلومات دیگر و معیار ارزش‌گذاری آنهاست.

خانم انصاری بیان کرد: علامه طباطبایی در روش‌شناسی تفسیری در المیزان، از روش تفسیر قرآن به قرآن استفاده می‌کند که خود مبتنی بر یک مبنای معرفت‌شناختی خاص است ایشان معتقدند که قرآن کریم خود بهترین معیار برای فهم معارف و حقایق الهی است و برای دستیابی به شناخت قرآنی ناب، باید از خود آیات کمک گرفت این روش بر اصالت عقل سلیم و فطرت تأکید دارد و راه را برای درک صحیح نسبت علم و دین هموار می‌سازد.

مدرس حوزه در پایان تأکید کرد: دیدگاه علامه طباطبایی در مورد شناخت، یک نظام رئالیستی (واقع‌گرایانه) است که در آن، علم حضوری مبنای یقین و اعتبار هرگونه شناختی قرار می‌گیرد و راه را برای درک حقایق هستی، چه در فلسفه و چه در دین، باز می‌کند.

انتهای پیام/